սրբականչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾbɑˈkɑnt͡ʃʰ]
վանկեր՝ ս(ը)ր•բա•կանչ
Գոյական
- (նորբ․) սրբազան` սուրբ կանչ ◆ Ես` հյուլե չնչին, հլու խեցի-Հող-հայրենյացի սրբականչին։ Դ. Պետրոսյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։