սրիկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɾiˈkɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրիկայ
վանկեր՝ ս(ը)•րի•կա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ ասորերեն srīqā:
Գոյական, ածական
խմբագրել- անկարգ՝ ապերասան մարդ
- ստոր՝ անազնիվ՝ նենգ մարդ
- (հնց․) զինված ավազակ, ասպատակ
- (փխբ․) հրոսակ, կողոպտիչ, ավազակ
- (մտերմ․) ստահակ, անպիտան, չարաճճի ◆ Սիրու՛ն, սրիկա՛ տղա։ (Ազատ Վշտունի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ստահակ, ստամբակ, դատարկապորտ, փողոցային, (հնց․) շոտիկ, շաղաշույտ, շաղաշուտ, (գվռ․) լոթի, հարամզադա, լղտոր, լոթի-լոթի, հանած-թափած, հանած-վարած, թոկից փախած
- խարդախ, խաբեբա, բաշկտուր (գվռ․), մոր ծիծ կտրող, թոկից փախած
- տե՛ս ավազակ, ասպատակ, հրոսակ
Արտահայտություններ
խմբագրելՀոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | սրիկա(ն) | սրիկաներ(ը) |
Սեռ. | սրիկայի | սրիկաների |
Տր. | սրիկայի(ն) | սրիկաների(ն) |
Հայց. | սրիկայի(ն) | սրիկաների(ն) |
Բաց. | սրիկայից | սրիկաներից |
Գործ. | սրիկայով | սրիկաներով |
Ներգ. | (սրիկայում) | (սրիկաներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։