Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սրունք
վանկեր՝ ս(ը)•րունք
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛rūsnī- «ոտք, սրունք» արմատից. հմմտ. լատիներեն crus «սրունք»։
Գոյական
- (կզմխս․) ոտքի այն մասը, որ տարածվում է ծնկից միչև թաթը ◆ Նրա հնամաշ շորերի ձորձերը թռչկոտալով դիպչում էին բարձր ազդրին ու բաց սրունքներին: Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) ստորոտ
- (կզմխս․) կարթ (հնց․), ճուռ (ժղ․), ճիլա (գվռ․)
-
- սրունքի ձուկ - տե՛ս սրնքաձուկ
-
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
սրունք(ը) |
սրունքներ(ը)
|
| Սեռ. |
սրունքի |
սրունքների
|
| Տր. |
սրունքի(ն) |
սրունքների(ն)
|
| Հայց. |
սրունք(ը) |
սրունքներ(ը)
|
| Բաց. |
սրունքից |
սրունքներից
|
| Գործ. |
սրունքով |
սրունքներով
|
| Ներգ. |
սրունքում |
սրունքներում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
