Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɾti tɑmpɔnɑˈt͡sʰum]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (անասն․) սրտի սուր անբավություն սրտապարկի մեջ հեղուկ կուտակվելու պատճառով, որի հետևանքով սրտի փորոքները դիաստոլայի ժամանակ լրիվ չեն լցվում արյունով


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։