Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•թել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. (գվռ․) թափել, դուրս թափել, ոթել, հոսեցնել ◆ Փշրեցին, տվին կրակ, վաթեցին արյուն-արցունք։ Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս թափել, հոսեցնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

|}

Աղբյուրներ

խմբագրել