Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•թել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. (գվռ․) թափել, դուրս թափել, ոթել, հոսեցնել ◆ Փշրեցին, տվին կրակ, վաթեցին արյուն-արցունք։ Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս թափել, հոսեցնել

Արտահայտություններ խմբագրել

|}

Աղբյուրներ խմբագրել