վախճանաբեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑχt͡ʃɑnɑˈbɛɾ]
վանկեր՝ վախ•ճա•նա•բեր
Ածական
- (նորբ․) վախճան՝ մահ բերող, մահաբեր ◆ Որով վտանգը ավելի ահեղ կկախվի մեր տան, ընտանիքների... վրա, Իր վախճանաբեր սև հետևանքով։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։