վանդակաթող

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑndɑkɑˈtʰɔʁ]

վանկեր՝ վան•դա•կա•թող 

Ածական

1. (նորբ․) վանդակից բաց թողնված, արձակված ◆ Վանդակաթող ու չարագույժ ցուլի նման... Գ. Խաչատուր

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։