վառելանյութ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑrɛlɑnˈjutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վառելանիւթ
վանկեր՝ վա•ռե•լա•նյութ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- իբրև վառելիք ծառայող նյութ, վառելիքի համար գործածվող նյութ
- (պաշտանվ․) նյութեր, որոնք ունակ են տարբեր ռեակցիաների հետևանքով անջատելու ջերմային էներգիա, որը անմիջականորեն օգտագործվում է տեխնոլոգիական պրոցեսներում կամ վերածվում է այլ տեսակի էներգիայի
Հոմանիշներ խմբագրել
- վառելիք, կիզանյութ, վառելամիջոց, այրելիք (հզվդ․), կիզուց (հնց․), (գվռ․) վառելիս, խալահուտ (վառելու համար գործածվող նյութ)
- տե'ս վառելահեղուկ
Արտահայտություններ խմբագրել
- վառելանյութի ջերմարաար հատկություն - ջերմության այն քանակը, որ ստեղծվում է վառելանյութի կշռի որևէ միավորի լիակատար այրումով
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
|}
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։