վարժ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարժ
վանկեր՝ վարժ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն varž:
Ածական
- որևէ բանի անհրաժեշտ հմտություն ունեցող, որևէ բանի մեջ հմտացած
- ընտելացած, սովոր
- սահուն, անսայթաք, անսխալ
Գոյական
- (հզվդ․) վարժություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- հմուտ, վարժունակ, վարժուն (հզվդ․), փորձ (հնց․), վարժման, թեթև ձեռք (որևէ բանի համար անհրաժեշտ հմտություն ունեցող)
- սովոր, ընտել, ծանոթ (հզվդ․) (ընտելացած, վարժված)
- սահուն, անսխալ, անսայթաք (վարժված)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։