վարձութավճար

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑɾd͡zutʰɑvˈt͡ʃɑɾ]

վանկեր՝ վար•ձու•թա•վը•ճար 

Գոյական

1. (նորբ․) վարձույթի համար սահմանված գումար

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։