Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վեկ•տոր

Ստուգաբանություն

<вектор< լատ. vector կրող, տանող

(մաթ․) որոշակի ուղղությամբ ձգվող ուղղաձիգ հատված, որի ըսկիզբն է այն կետը, որից եկնում է, և վերջը` այն կետը, որին հանգում է
(կենսք․) բջջում ինքնուրույն ռեպլիկացվող ԴՆԹ-ի մոլեկուլ, որին կարելի է միացնել ԴՆԹ-ի հատվածամաս՝ նրա ռեպլիկացիան ապահովելու համար
(պաշտանվ․) ֆիզիկական մեծություն, որն ունի չափ և ուղղություն
(գյուղտնտ․) (անտառ․) բջջում ինքնուրույն ռեպլիկացվողԴՆԹ

Բաղադրյալ բառեր
վեկտորային վեկտորական

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։