վեղարասուգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛʁɑɾɑˈsuɡ]
վանկեր՝ վե•ղա•րա•սուգ
Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) հոգևորականի սուգ (Կոմիտասի մասին) ◆ Հայտնվեց մեծն էլ մեր անզույգ երգի Վերարասուգով՝ վկան այս վերքի․․․ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։