վիր
Հայերեն բարբառային բառ
վիր 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [viɾ]
վանկեր՝ վիր
- Համշեն, Քեսաբ, Մոկս, Վան՝ Համշեն, Քեսաբ՝ վերև, բարձր, դեպի վեր ◆ Դողոնը բուբուլն էղառ թռավ վիր՝ չայցին զայնիլ։ (Ձեռագիր)
- Համշեն՝ ծովից հեռու, լեռնային բնակատեղ ◆ Մաթևոսին վիյ դարին, հորը քով։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
- վիր առնել,
- վիր բռնել,
- վիր(ու)վիր թռչել, տե՛ս * վեր-վեր ընկնել, վեր-վեր թռչել՝ վեր² բառի տակ ◆ Հորը դեսաձին բես՝ վիր վիր թռավ։ (Ձեռագիր) ◆ Վիր ու վիր թռավ օղորմած հոքին, քիչ պաչ արավ։ (Գարեգին Սևունց)
- վիր ու նիստ անել, անհանգստանալ
- վիր փշտկել,
- վիր քաշվել, տե՛ս * վեր քաշվել՝ վեր² բառի տակ
Հայերեն բարբառային բառ
վիր 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [viɾ]
վանկեր՝ վիր
- Մոկս, Ուրմիա՝ ում ◆ Պապի, իմ մեր վի՞րն ես տվե մարդի։ Սասնա ծռեր ◆ Աղեկ, - կըսե Ներսոն, - քզի օր չը լսիմ՝ վի՞ր լսիմ։ Հժհք ◆ Էվելի բրդուճ վե՞ր աչք կը հանե։ Ահ ◆ Նա վա՞ի քափանակ նի ճժիր-պժիր։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
վիր 3 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [viɾ]
վանկեր՝ վիր
- Հաճն՝ որ ◆ Էն հի՞նչն ա, վեր առանց նրան աշխարհում կարելի չի կենալ։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Խոխան ... մզմազոտ ար, ընդրա հետե վար վիրի հեյվանու կաթնը ար ծծալ։ Հժհք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։