Հայերեն

վանկեր՝ վըշ•տա•բուռ 

Ածական

  1. (նորբ․) վշտով լի, վշտալի ◆ Մոռանում եմ ցավ ու հուշ, իմ աշխարհը վշտաբուռ։ Ս․ Եղիազարյան

Աղբյուրներ

խմբագրել