Հայերեն

վանկեր՝ վըշ•տա•ծառ 

Գոյական

  1. (նորբ․) վշտի՝ կորուստների ծառ ◆ Ոչ այս կյանքն է լցվում ավիշներով անմահ, Չորանում ենք հուշի վշտածառին թառած։ Ս․ Եղիազարյան

Աղբյուրներ խմբագրել