վշտածուփ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vʃtɑˈt͡supʰ]

վանկեր՝ վըշ•տա•ծուփ 

Ածական

1. (նորբ․) վշտով ծփացող, վշտով լի ◆ Ինձ ափ հանիր վշտածուփ այս ծովերի վիհերից։ Ս․ Եղիազարյան

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։