Հայերեն

վանկեր՝ վըշ•տա•շը•վար 

Մակբայ

  1. (նորբ․) վշտից շվարած ◆ Կանգնել եմ ես վշտաշվար ու կարկամել։ Ս․ Եղիազարյան

Աղբյուրներ խմբագրել