վրիպածին

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɾipɑˈt͡sin]

վանկեր՝ վ(ը)•րի•պա•ծին 

Ածական

1. (նորբ․) իբրև վրիպում ծնված (մարդ)

Գոյական

1. վիժվածք, ստոր մարդ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։