տամտամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑmˈtɑm]
վանկեր՝ տամ•տամ
Գոյական
- (երժշտ․) (փխնն․) հարվածային երածշտական գործիք, գոնգի տարատեսակ ◆ Կատարման ժամանակ զանգերի, տամտամների հետ մեկտեղ հնչում է նաև այդ ձայնը։ ԳՏ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։