Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տարամերժ

վանկեր՝ տա•րա•մերժ

Կազմություն

Արմատ՝ տարա-, արմատ՝ մերժ:

մերժված, հեռու վանված, հեռու քշված, լքված ◆ Ստվերի նման դալկացած մի կին՝ քույրս տարամերժ, ձայն տվեց, անցավ։ (Վահան Տերյան)
օտարը՝ անհարազատը մերժող՝ չհանդուրժող, անհարազատ որևէ բանի նկատմամբ բացասական վերաբերմունք ունեցող ◆ Եվ այսպես մնաց նա (Աբովյանը) մինչև վերջ, տարամերժ դեպի վաճառական դասը։ (Ակսել Բակունց)
անհյուրընկալ, անբարեհամբույր, վանող ◆ Ահա կրկին արև է իմ խավարամած հոգում Եվ կենսատու ժպիտ իմ տարամերժ դեմքին։ Եղիշե Չարենց
եղածից տարբեր, ընդունված ձևից շեղվող ◆ Պապը չի համաձայնվի ինքնուրույն քայլեր անել, տարամերժ ձգտումներ ունենալ։ Ստեփան Զորյան
անմիաբան, անհամաձայն ◆ Նա հույս ուներ խորամանկորեն կաշկանդել, կապկպել տարամերժ ուժերը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
իրարամերժ, հակասական ◆ Մտքերից այս տարամերժ ազատեցեք ինձ։ (Վահան Տերյան)

Բաղադրյալ բառեր
արամերժել տարամերժյալ տարամերժորեն տարամերժություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rejected գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ противоречивый (ru) ‎(protivorečivyj), несогласный (ru) ‎(nesoglasnyj), непримиримый (ru) ‎(neprimirimyj), покинутый (ru) ‎(pokinutyj), отверженный (ru) ‎(otveržennyj), отчуждённый (ru) ‎(otčuždjónnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։