Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիղմ

վանկեր՝ տիղմ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dēl-mo-՝ *del- «կաթել» արմատից. հմմտ. տեղ, տեղալ, այլև բարբառային տիլ «տիղմ»։

Գոյական

  1. հանքային կամ օրգանական նյութերից առաջացած կպչուն նստվածք ջրերի (ծովերի, գետերի, լճերի) հատակին կամ ճահիճներում
  2. (երկրբ․) նուրբ դիսպերսիոն ջրահագեցած չխտացած նստվածք, որն առաջանում է ջրավազանների հատակում
  3. (փխբ․) կեղտ, ցեխ, ապականություն
  4. որևէ հեղուկով ներծծված թաց հող

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սիկ, մոր, գայռ, ջրատիղմ, ցեխ, (հնց․)՝ լել, լիլ, լելաղք, մալեզ, խոհեր, (գվռ․)՝ տիլ, միծ, քոռ
  2. տե՛ս կեղտ, ապականություն
  3. (գյուղտնտ․) (անտառ․) ավազակավ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։