Հայերեն

վանկեր՝ տի•վա•տապ 

Գոյական

  1. (նորբ․) ցերեկային՝ կեսօրվա տապ՝ շոգ ◆ Նա սև աչքունք ուներ, սև բեղ ու մորուս, աջ ուսն ի վար՝ վեղար՝ տիվատապի պես ծանր ու ճնշող։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել