Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիրոյթ

վանկեր՝ տիր•ույթ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. մեկի իշխանության տիրապետության տակ գտնվող երկիր՝ հող կալված, տիրապետություն
  2. այն, ինչ որ մեկին ունի որպես սեփականություն, ունեցվածք ◆ նա իր տիրույթներին ավելացրել էր երկրի միակ լաքաներկման գործարանր (Կ. Ռյուկման)
  3. (գիտ․) տարածություն շրջան, որտեղ կա՝ գոյություն ունի որևէ երևույթ կամ որը բնորոշվում է որևէ բանուլ, ոլորտ
  4. (մաթ․) կապակցված բաց բազմություն
  5. (պաշտանվ․) մեկի իշխանության տակ գտնվող տարածք, երկիր, կալվածք

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տրիապետություն, տիրություն
  2. կալվածք, ունեցվածք
  3. տե՛ս ոլորտ
  4. (մաթ․) բազմույթ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։