տիրույթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tiˈɾujtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տիրոյթ
վանկեր՝ տիր•ույթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մեկի իշխանության տիրապետության տակ գտնվող երկիր՝ հող կալված, տիրապետություն
- այն, ինչ որ մեկին ունի որպես սեփականություն, ունեցվածք ◆ նա իր տիրույթներին ավելացրել էր երկրի միակ լաքաներկման գործարանր (Կ. Ռյուկման)
- (գիտ․) տարածություն շրջան, որտեղ կա՝ գոյություն ունի որևէ երևույթ կամ որը բնորոշվում է որևէ բանուլ, ոլորտ
- (մաթ․) կապակցված բաց բազմություն
- (պաշտանվ․) մեկի իշխանության տակ գտնվող տարածք, երկիր, կալվածք
Հոմանիշներ
խմբագրել- տրիապետություն, տիրություն
- կալվածք, ունեցվածք
- տե՛ս ոլորտ
- (մաթ․) բազմույթ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։