տխրաթափոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tχɾɑtʰɑˈpʰɔɾ]
վանկեր՝ տ(ը)խ•րա•թա•փոր
Գոյական
- (նորբ․) տխրության՝ սգո թափոր ◆ Լուսինն աստղերի տխրաթափորով թաղման էր տանում երկնի սափորով՝ արանքում դիերն արնաքամ մանկանց։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։