տխրախոսուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tχɾɑχɔˈsun]

վանկեր՝ տ(ը)խ•րա•խո•սուն 

Ածական

1. (նորբ․) տխրալից ◆ Սակայն երգս մի պահ տխրախոսուն դարձավ։ Ռ. Դավոյան

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։