Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տոչորել
վանկեր՝ տո•չո•րել
Արմատ՝ տոչոր, վերջածանց՝ -ել:
Բայ
- այրել, վառել, կիզել ◆ Կեսօրվա արևը տոչորում էր մարդուն։ ◆ Վաղ առավոտյան, երբ արեգակը դեռ չէր սկսել տոչորել, Աբդուլը վազեց իր բարի, քաղցրաբարո վարժապետի… մոտ։ (Րաֆֆի)
- չորացնել, խանձել ◆ Երաժշտը և տոթը տոչորել են արտերը։ ◆ Ցերեկվա տոթը այն աստիճան տոչորում է, ցամաքեցնում է հասունացած արտերը, որ հնձելու միջոցին հասկերից հատիկները թափվում են։ (Րաֆֆի)
- սաստիկ ծարավով տանջել, պապակեցնել ◆ Ծարավը տոչորում էր ճամփորդներին։
- (փխբ․) կարոտի՝ սիրո՝ որևէ ցանկության բուռն՝ այրող զգացումով տանջել, հանգիստ չտալ, տանջել ◆ Հայրենյաց կարոտն սիրտս է տոչորում: (Րաֆֆի) ◆ Լոկ փառասիրական հաշիվներ չէին, որ կտոչորեին յուր արյունը։ (Արփիար Արփիարյան)
- (հնց․) բուռն կարոտից՝ սիրուց՝ տարփանքից տանջվել՝ տառապել
- բորբոքել, կրակը արծարծել
- (փխբ․) ներքին տապով այրել, վառել ◆ Եվ քո թախիծը, դարձյալ քո սրտում, Մենակ քո անձը պիտի տոչորի: Հովհաննես Թումանյան
- այրել, վառել, կիզել
- տե՛ս խանձել, չորացնել
- պապակեցնել, ծարավեցնել
- տե՛ս տանջել, տվայտել
-
-
| Խոնարհում
|
|
| Անորոշ դերբայ
|
տոչորել
|
| Ենթակայական դերբայ
|
տոչորող
|
| Հարակատար դերբայ
|
տոչորած
|
| Համակատար դերբայ
|
տոչորելիս
|
| Անկատար դերբայ
|
տոչորում
|
| Վաղակատար դերբայ
|
տոչորել
|
| Ապակատար դերբայ
|
տոչորելու
|
| Ժխտական դերբայ
|
տոչորի
|
| անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
| առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
| Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Անկատար ներկա
|
տոչորում եմ
|
տոչորում ես
|
տոչորում է
|
տոչորում ենք
|
տոչորում եք
|
տոչորում են
|
| Անկատար անցյալ
|
տոչորում էի
|
տոչորում էիր
|
տոչորում էր
|
տոչորում էինք
|
տոչորում էիք
|
տոչորում էին
|
| Ապակատար ներկա
|
տոչորելու եմ
|
տոչորելու ես
|
տոչորելու է
|
տոչորելու ենք
|
տոչորելու եք
|
տոչորելու են
|
| Ապակատար անցյալ
|
տոչորելու էի
|
տոչորելու էիր
|
տոչորելու էր
|
տոչորելու էինք
|
տոչորելու էիք
|
տոչորելու էին
|
| Վաղակատար ներկա
|
տոչորել եմ
|
տոչորել ես
|
տոչորել է
|
տոչորել ենք
|
տոչորել եք
|
տոչորել են
|
| Վաղակատար անցյալ
|
տոչորել էի
|
տոչորել էիր
|
տոչորել էր
|
տոչորել էինք
|
տոչորել էիք
|
տոչորել էին
|
| Անցյալ կատարյալ
|
տոչորեցի
|
տոչորեցիր
|
տոչորեց
|
տոչորեցինք
|
տոչորեցիք
|
տոչորեցին
|
| Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
տոչորեմ
|
տոչորես
|
տոչորի
|
տոչորենք
|
տոչորեք
|
տոչորեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
տոչորեի
|
տոչորեիր
|
տոչորեր
|
տոչորեինք
|
տոչորեիք
|
տոչորեին
|
| Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
կտոչորեմ
|
կտոչորես
|
կտոչորի
|
կտոչորենք
|
կտոչորեք
|
կտոչորեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
կտոչորեի
|
կտոչորեիր
|
կտոչորեր
|
կտոչորեինք
|
կտոչորեիք
|
կտոչորեին
|
| Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պիտի տոչորեմ
|
պիտի տոչորես
|
պիտի տոչորի
|
պիտի տոչորենք
|
պիտի տոչորեք
|
պիտի տոչորեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պիտի տոչորեի
|
պիտի տոչորեիր
|
պիտի տոչորեր
|
պիտի տոչորեինք
|
պիտի տոչորեիք
|
պիտի տոչորեին
|
| Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
| Ապառնի
|
|
տոչորի՛ր
|
|
|
տոչորե՛ք
|
|
|
| Թարգմանություններ
|
|
- անգլերեն՝ burn, burn to ashes, set on fire, put a fire, burn away, burn down, singe, torture
- գերմաներեն՝
- դանիերեն՝
- թուրքերեն՝
- իսպաներեն՝
- իտալերեն՝
- հոլանդերեն՝
- հունարեն՝
- շվեդերեն՝
- պորտուգալերեն՝
- ռուսերեն՝ жечь (ru) (žečʹ), сжигать (ru) (sžigatʹ), сжечь (ru) (sžečʹ), палить (ru) (palitʹ), спалить (ru) (spalitʹ), иссушать (ru) (issušatʹ), иссушить (ru) (issušitʹ)
- վրացերեն՝
- ֆրանսերեն՝
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
