տքնավառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tkʰnɑˈvɑr]
վանկեր՝ տ(ը)ք•նա•վառ
Ածական
- (նորբ․) տքնանքով՝ չարչարանքով լի, լցված ◆ Մեկ էլ տեսար՝ թեթև ճոճվեց ճակատիդ վրա Մութ-մթամած ամպը քո տքնավառ օրի։ Ռազմիկ Դավոյան
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։