Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցախ

վանկեր՝ ցախ 

ցախ1 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛ākh- «ճյուղ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն çákhā «ճյուղ», գոթերեն hōha «գութան», ռուսերեն соха «արոր»։

Գոյական

  1. գետնին թափված ու չորացած ճյուղեր, խռիվ
  2. (ժղ․) վառելափայտ
  3. (ժղ․) մացառ
  4. (ժղ․) շերամի որդի շարքերի վրա դրվող մացառների՝ ճյուղերի տրցակ, որի վրա շերամը բոժոժ Է հյուսում։
  5. (ժղ․) զանազան բույսերի տերևալից ճյուղ՝ ոստ, որպես անասնակեր (թարմ վիճակում)
  6. տե՛ս ցաքի

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. խռիվ, ցախփայտ, կրկուտ, (հզվդ․)՝ ժժան, ժժանք, խոշուր, խոտոշ, խոտմոշի, խշուր, խուշուր, խճելուկ, ճախ, ջախ, ջախջ (ջաղջ), ջալ, ջանջխ, ճալ, մառ, չռփի, փոչիլ, տրոք, փայտ-մատ, փայտ ու փտուր, ցախումախ, ցախ ու ցուխ, ցախ ու ցաք, քոլ ու մոլ, քոլ ու քոս, ժախ-ժեխ, ժաժ-ժեխ, ժար-ժեխ, ձառ, ջեղ
  2. տե՛ս վառելափայտ
  3. տե՛ս մացառ
  4. տե՛ս ցաքի
  5. տե՛ս թխկի

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ցախ բարձրանալ՝ գնալ
    1. ցախի (4) վրա բարձրանալ՝ բոժոժ հյուսելու
    2. (փխբ․) շատ առատ լինել, վխտալ, զեռալ
  2. ցախ դնել՝ տալ - շերամի որդին թթենու տերևալից ոստերով կերակրել

ցախ2 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։

Գոյական

  1. թոքամաշկ

Աղբյուրներ խմբագրել