Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցայտել

վանկեր՝ ցայ•տել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Արմատ՝ ցայտ, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

  1. ուժգին հոսանքով դուրս հոսել` ցայտերի վերածվելով, ցայտեր գոյացնելով արտահոսել
  2. ցողել, շաղել, ցնցղել
  3. արտահոսել, հոսել, թափվել
  4. (փխբ․) շողալ, շողեր արձակել, ցոլալ
  5. (փխբ․) թռչկոտել, այս ու այն կողմ ցրիվ գալ (կայծերի մասին)
  6. (փխբ․) դուրս թռչել, նետվել ◆ Լայնացած աչքերը դուրս էին ցայտում խոռոչներից։ (Նաիրի Զարյան)
  7. (փխբ․) դուրս գալ (մի բանի տակից), հայտնվել, երևալ ◆ Փղոսկրյա ուսը դուրս ցայտեց նրա զգեստի միջից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  8. նույնն է` ցայտեցնել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ցայթել, բխել, ժայթքել, շիթել, շատրվանել, (գվռ․)` խփել, պխկպխկալ, բխբխկալ, պոկկալ, դուրս գալ, դուրս թռչել, դուրս տալ
  2. ցողել, շաղել, ցնցղել, ցնցուղել, մաղվել (գվռ․)
  3. տե'ս արտահոսել
  4. տե'ս շողալ
  5. տե'ս ցայտկտալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել