Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցօղ
վանկեր ՝ ցող
Ծագումն անհայտ է։
Գոյական
օդի՝ խոնավությունից գոյացող ջրի կաթիլներ, որ նստում են բույսերի, գետնի և այլ առարկաների վրա՝ գիշերը և վաղ առավոտյան
բարակ մանր անձրև
(փխբ․) ջրի՝ արյան կայլակ, շիթ
(փխբ․) արցունք ◆ Աչքերի ցողը թրջում է այտերը։
զովացնող՝ հովացնող հյութ, ծաղկահյութ, նեկտար
շաղ, եղյամ, ձնձեռ (գվռ․) , ձնձեղ, շոլ,
տե՛ս ցողանձրև
տե՛ս շիթ
տե՛ս արցունք
տե՛ս ծաղկահյութ
տե՛ս նեկտար
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
ցող(ը)
ցողեր(ը)
Սեռ.
ցողի
ցողերի
Տր.
ցողի(ն)
ցողերի(ն)
Հայց.
ցող(ը)
ցողեր(ը)
Բաց.
ցողից
ցողերից
Գործ.
ցողով
ցողերով
Ներգ.
ցողում
ցողերում
Գոյական
արևի ճառագայթ, ցոլք, շող (գվռ․)
տե՛ս ցոլք , շող
Գոյական
նույնն է՝ ցողախոտ
տե՛ս ցողախոտ
Գոյական
ցողունի վրայի հաստացած մասը
տե՛ս ցողուն
հանգույց, ծունկ
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։