Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շող

վանկեր՝ շող 

շող1 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k'olo-` *k'eu- «լուսավորել, լուսավոր», արմատից, որից նաև նշող, նշույլ։

Գոյական

  1. լուսատու աղբյուրից՝ առարկայից նեղ շերտի ձևով արձակվող լույս, ճառագայթ, ճաճանչ, արևի շողեր ◆ Արևի շողերը դեռ նոր էին խողում վաղորդյան ցողի մարգարիտների հետ։ (Րաֆֆի)
  2. ցոլք, փայլ, առարկայից արտափայլող շողք՝ ցոլք ◆ ադամանդի շող
  3. նեղ անցքից կամ ճեղքից ընկնող լույսի շերտ ◆ Ես կրկին գլուխս դրեցի բարձի վրա և նայում էի պատուհանից ներս ծագած շողին: (Րաֆֆի)
  4. նշույլ՝ որևէ բանի թեթև՝ աղոտ արտահայտություն՝ դրսևորում ◆ հույսի շող
  5. շուք, շքեղություն, պերճանք ◆ Ապրում էր Կեսարի շնորհների շողերի մեջ։ (Հ. Սենկևիչ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ճառագայթ, ճաճանչ, շողք, շառայլ, շառավիղ, նշույլ, նշող, նշողյուն,
  2. ցոլք, փայլ,
  3. շուք, շքեղություն, հանդիսավորություն, պերճություն, պերճաշքություն, վեհություն, վսեմություն, ճոխություն

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. շող ու շաղ - ճաճանչ ու ցող
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. շող շողեր(ը)
Սեռ. շողի շողերի
Տր. շողի(ն) շողերի(ն)
Հայց. շող(ը) շողեր(ը)
Բաց. շողից շողերից
Գործ. շողով շողերով
Ներգ. շողում շողերում

շող2 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛uol-՝ *k՛uel- «տղմոտ, ցեխոտ» արմատից, որից նաև շաղ, շաղախ։

Գոյական

  1. թացություն, խոնավություն



Աղբյուրներ խմբագրել