փետրախոտային հիվանդություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pʰɛtɾɑχɔtɑjin hivɑndutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (անասն․) ստիպանոզ, տարբեր օրգանների ու հյուսվածքների վնասվելը հասկավոր բույսերի քիստերով, որի հետևանքով առաջանում են այտուցներ, խուղակներ, թարախակույտեր, հատկապես միջծնոտային հատվածներում և ծամիչ մկաններում, հարականջային թքագեղձի, ծնոտային հոդի, վերին շուրթերի վրա


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։