փթիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰtʰiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)•թիր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ձիու՝ էշի՝ ջորու թրիք ◆ Մեկ իշու բեռ փթիր... պիտի ծախեն։ Վրթանես Փափազյան
- թրիքից թխված աթար, որ չորացնում են և օգտագործում իբրև վառելիք, վառելու աղբ, աթար, ցան ◆ Դռան աջ կողմում մեծ-մեծ թխած փթիրները և տառթերը պարսպաձև միմյանց վրա շարած... բաժանում են խրճիթի մի փոքրիկ մասը։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- քակոր, թրիք
- տե՛ս աթար
Արտահայտություններ խմբագրել
- փթիրը տալ, գաթան ձեռքից առնել - մեկին հեշտությամբ խաբել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | փթիր(ը) | փթիրներ(ը) |
| Սեռ. | փթիրի | փթիրների |
| Տր. | փթիրի(ն) | փթիրների(ն) |
| Հայց. | փթիր(ը) | փթիրներ(ը) |
| Բաց. | փթիրից | փթիրներից |
| Գործ. | փթիրով | փթիրներով |
| Ներգ. | փթիրում | փթիրներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։