աթար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈtʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աթար
վանկեր՝ ա•թար
Աթար1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Ագուլիս՝ անասունների չորացրած աղբ, որ օգտագործում են որպես վառելիք, քակոր ◆ Կուչ եկած ապրում էր գյուղը… լղար եզան աղբից հարդախառն աթար շինում, աթարը ծեփում ուրարտական պարիսպների քարերին։ (Ակսել Բակունց) ◆ Հարսներից մեկն էլ մնին էլ ասեց, որ աթարը թխի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Օջախի մեջ թաց աթարն էթսթսում։ Զվ
- վերքի վրա առաջացած շերտ, թաղանթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ցան (ժղ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աթար(ը) | աթարներ(ը) |
| Սեռ. | աթարի | աթարների |
| Տր. | աթարի(ն) | աթարների(ն) |
| Հայց. | աթար(ը) | աթարներ(ը) |
| Բաց. | աթարից | աթարներից |
| Գործ. | աթարով | աթարներով |
| Ներգ. | աթարում | աթարներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աթար2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Ղազախ՝ թարմ լուր, տեղեկություն ◆ Թափ-թազախաբար, աթար հինից կիմանաս։ Հովհաննես Ճուղուրյան
Արտահայտություններ
խմբագրել- Արարատյան՝ աթար-բեթար անել - թերությունները ասել՝ քննադատել ◆ Հո աթար-բեթար արավ, որ ամոթու գետինը մտավ։ (Ձեռագիր)
Աթար3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Խիզան, Շատախ՝ կանեփի թելերով հյուսված կոշիկի ներբան, որի երեսը սովորաբար գործված է լինում բրդի թելից
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։