ցան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ցան
վանկեր՝ ցան
ցան 1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։
Գոյական
- այն, ինչ որ ցանված է, ցանք
- ցանված արտ, ցանք
- (հրտ․) որևէ գրանկայի կամ երեսի ցրիվ եկած շարվածք
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ցանք
- արտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ցան անել` դնել - ցանել
- ցան և ցիր, ցան ու ցիր - տե՛ս ցանուցիր
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
ցան 2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (բժշկ․) որոշ արտաքին գրգիռների (ցուրտ, շոգ և այլն) կամ ներքին գործոնների (վարակիչ հիվանդություններ, զզվանք, թունավորում և այլն) ազդեցությամբ մաշկի և լորձաթաղանթների վրա գոյացող մանր բշտիկներ
- պեպեն
- մաշկի կամ լորձաթաղանթների վրա մանրագույն արյունազեղումներ արյունահոսային դիաթեզի, սեպսիսի և այլ հիվանդությունների ժամանակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բժշկ․) մակացան, տենդացան
- տե՛ս պեպեն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
ցան 3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դաշտում թափված՝ կովի կամ եզան աղբ, որ չորանալուց հետո հավաքում և օգտագործում են որպես վառելիք
- առհասարակ՝ որպես վառելիք օգտագործվող չոր աղբ, աթար
- փայտի՝ տերևների՝ աթարի և այլնի փշրանք
- հարդի խոշոր կտորներ, որ անասունները չեն ուտում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։