Հայերեն

վանկեր՝ փ(ը)խ•րու•նա•բախ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) քնքշորեն՝ նրբորեն բաբախող ◆ Եվ մեկ սրտի նման ափի վրա դրված, բաբախում է աշնան փխրունաբախ հոգին։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել