Հայերեն

վանկեր՝ փ(ը)•շա•կուռ 

Ածական

  1. (նորբ․) փշից կերտված՝ կռված, փշով ծածկված ◆ Այս պատը փշակուռ, անխորտակ, Թե չգամ էլ ո՞վ է ճեղքելու։ Պ․ Աղանջանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել