փշավարդենի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰʃɑvɑɾdɛˈni]
վանկեր՝ փ(ը)•շա•վար•դե•նի
Գոյական
- (նորբ․) վայրի վարդի թուփ, մասրենի ◆ Փշավարդենու վրա աղն է նստած, Մշուշ՝ եղևնիների մեջ։ Թրգմ․
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։