փշրվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰʃɾvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)•շ(ը)ր•վել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- փշրել բայի կրավորականը ◆ Ոչ մի խրատ՝ ծնողներին համոզելու՝ չէր օգնում։ Քարային համառությունը չէր փշրվում: (Վահան Թոթովենց)
- մասնատվել, բաժան-բաժան լինել, մանրատվել ◆ Հողի գունդն ընկնելով գետին փշրվեց: (Նաիրի Զարյան) ◆ Ալիքները հեռանում էին մի պահ, հետո մոտենում նավին փշրվում կոհակների։ (Ակսել Բակունց)
- մի քանի տեղից ջարդվել՝ կոտրվել ◆ Իսկ նրա թիկնապահը գրկել էր փշրված ոտքը և արդեն ավանդում էր վերջին շունչը։ (Ակսել Բակունց)
- (փխբ․) ջարդվել, ուժասպառ լինել ◆ Նա… թափառեց ամբողջ օրը… և երեկոյան դեմ, հոգնած ու փշրված, վերադարձավ տուն։ (Բոգդան Վերդյան)
- (փխբ․) հուսախաբվել, հուսալքվել, ծանր վշտից հուսաբեկ վիճակի մեջ ընկնել ◆ Շուշանը գործի էր գնում փշրված սրտով։ Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) մանրատվելով՝ տարրալուծվելով ցրվել՝ շաղ գալ, տրոհվել՝ բաժանվել փոքր միավորների, բաժան-բաժան լինել ◆ Հին թաղից պոկված, հովիտ իջած մի տունը փշրվեց, մանրվեց, հինգ ընտանիք դարձավ քաղաքում։ Սերո Խանզադյան
- (փխբ․) բեկբեկվելով կորչել՝ անհետաալ՝ վերանալ ◆ Կայծակը փշրվում է շրջակա սարերում։ (Հրանտ Մաթևոսյան)
- (փխբ․) հնչելով հալվել՝ մարել, տարածվելով՝ շրջապատին լուծվելով դադարել՝ կորչել ◆ Սենյակի լռության մեջ փշրվում են ժամացույցի թույլ ծլնկոցները։ Զարզանդ Դարյան
- (փխբ․) ոչնչանալ, խորտակվել ◆ Տարոն… Դու Հայաստանի հարավային սահմանների վահանն էիր, քո վրա զարկվելով փշրվում էին Ասորեստանի զորությունները։ (Րաֆֆի)
- խորտակվել, ձախողվել ◆ Ա-ն հառաչեց՝ լռելյայն արտահայտելով իր վիշտը Սաթենիկի փշրված ճակատագրի համար։ Զարզանդ Դարյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- մանրանալ, մանրվել, լեսվել, խշրտվել, փշուր-փշուր լինել, փշուր լինել, բոնձ լինել
- մանրատվել, մասնատվել, բաժան-բաժան լինել
- տե՛ս կոտրվել, ջարդվել
- տե՛ս ուժասպառվել
- տե՛ս հուսախաբվել, հուսալքվել
- տե՛ս ձախողվել
- տե՛ս խորտակվել, կործանվել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։