քակել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑˈkɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ քա•կել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- իրար կապված՝ հյուսված՝ կցված մասերը առանձնացնել՝ քանդել, հետ անել, բանալ
- մասերն իրարից անջատել՝ քանդել (մեքենա, սարք և այլն)
- խախտել, լուծել (կապը, միասնությունը և այլն)
- քանդել, ավերել, փլուզել
- քայքայել, կազմալուծել ◆ Ըսե՛, որ գիշերները շատ չնստե, հոգին չքակե գրելով։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։