քաղաքականություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑʁɑkʰɑkɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քաղաքականութիւն
վանկեր՝ քա•ղա•քա•կա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- պետական իշխանության՝ կուսակցության կամ Հասարակական խմբի ( դասակարգի և այլն) գործունեությունը ներպետական կառավարման և արտաքին հարաբերությունների բնագավառներում, որ բնորոշվում է այդ պետության (կուսակցության, դասակարգի և այլն) Դասակարգային Շահերով
- ներքին և արտաքին հարաբերությունների հետ կապված հարցերի լուծման ընդհանուր քաղաքական ուղվածությունն ու բնույթը
- մեկի՝ մի բանի գործունեության ընդհանուր ուղղությունն ու բնույթը, վարվելակերպ, գործելակերպ, վարքագիծ
- քաղաքական գործունեություն
- (միգ․) ընդհանուր սկզբունքներ, որոնցով կառավարությունը ղեկավարվում է իր հանրային գործերը կառավարելիս
- տե՛ս նաև միգրացիայի կարգավորում, միգրացիայի կառավարում
- (պաշտանվ․) հասարակության և նրա սոցիալական հաստատությունների, տեսակետների, հարաբերությունների ու գործունեության համակարգ՝ կապված ազգերի, սոցիալական խավերի և այլն խմբերի, կուսակցություների, պետությունների միջև հարաբերությունների հետ, մասնակցություն պետության գործերին, որը պայմանավորվում է նրա գործունեության կերպը, խնդիրները, բովանդակությունը, սոցիալական գաղափարների համախումբը և դրանցով պայմանավորված նպատակաուղված գործունեություն՝ կապված պետությունների, ժողովուրդների, ազգերի, սոցիալական խմբերի միջև կենսականորեն կարևոր հարաբերությունների ձևավորման հետ
- (հատուկ կրթ․) կառավարման գործընթացն է ըստ սահմանված կարգի
- (բրվք․) օրենքների, կարգավորումների և կառավարության կողմից ընդունված այլ կանոնների ու ֆինանսավորման միջոցառումների համակարգ, որը պահանջում է անհատների, կազմակերպությունների կամ պաշտոնատար անձանց որոշակի գործողություններ, սահմանափակում է դրանք կամ վճարում է դրանց համար, որոնք միասին նպաստում են կառավարության հատուկ նպատակների իրականացմանը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հզվդ․) աշխարհավորություն, քաղաքագիտություն
- տե՛ս գործելակերպ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
- Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։