Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քամակ

վանկեր՝ քա•մակ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *kam- «թիկունք» արմատից. հմմտ. լատվիերեն kamisis, հին պրուսերեն caymoys «թիկունք, ուս»։

Գոյական

  1. կռնակ, թիկունք, մեջք՝ մինչև գավակը ◆ Նրանք բերում էին մեկին, որի թևքերը կապած էին քամակին: (Րաֆֆի)
  2. գավակ
  3. հետև, ետև, հակառակ կողմը (մեր հարաբերությամբ) ◆ Իսկ նորեկ հարսի փարդի քամակից նայում են կանգնած հարսն ու աղջըկերք։ Հովհաննես Թումանյան
  4. (արևմտհ․) առարկայի՝ տեղի մակերևույթ՝ մակերես
  5. ետևի կողմը

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս կռնակ, մեջք
  2. տե՛ս գավակ, հետույք
  3. տե՛ս հետև
  4. տե՛ս մակերևույթ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. քամակը ծռել
    1. մեջքը ծռել
    2. հլու-հնազանդ լինել
    3. խոնարհաբար մեկին դիմել, գլուխ ծռել ◆ Քամակս ծռած և պաղատագին ձևով մը մոտենալ ուզեցի իրեն։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. քամակը պահել
    1. թիկունքը պաշտպանել
    2. թիկունքին կանգնել, մեջքին կանգնել, պաշտպանել, հովանավոր կանգնել
  3. քամակը պինդ - ուժեղ՝ ազդեցիկ հովանավոր ունեցող
  4. քամակին կանգնել - պաշտպան՝ հովանավոր լինել
  5. քամակն ընկնել, քամակից ընկնել
    1. մեկի հետևից գնալ, հետևել ◆ Մի օր եթե որսի քամակից չընկնեմ՝ սիրտս կճաքի։ Սերո Խանզադյան
    2. հետապնդել, հետևել
    3. թշնամանալ, հալածել
  6. քամակից գնալ
    1. հետևել, հետևիցն ընկնել ◆ Կրակեցի, կրակիս քամակից գնացի քերծի տակը։ Սերո Խանզադյան
    2. մի բանի հետամտել, մի բանով զբաղվել
  7. քամակովը խոսել - մեկի պաշտպանության՝ հեվանավորության վրա հենվելով խոսել
  8. քամակովը մտիկ տալ - անուշադրության մատնել, արհամարհել, անտեսել
  9. ականջի քամակը գցել - անուշադրության մատնել, մոռանալ ◆ Ասածներս ականջիդ քամակը չգցես: Սերո Խանզադյան

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել