քարաբուժություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑbuʒutʰˈjun]
վանկեր՝ քա•րա•բու•ժու•թյուն
Ածական
- (նորբ․) բուժում բնական քարերի միջոցով ◆ Քարաբուժությունը բուսածածկված արահետ է, որ բացվել է դեռ հին ժամանակներում Ավիցեննայի, Ալ Բիլունու, Պարացելսի կողմից։ (Մամուլ)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։