քարաչյա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑt͡ʃʰˈjɑ]
վանկեր՝ քա•րաչ•յա
Մակբայ
- (նորբ․) (փխբ․) իբր քար աչքերով, անտարբեր, անարցունք ◆ Տեսավ քարաչյա, մի ձայն չհանեց։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։