Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քե•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. սուր գործիքով՝ սայրով՝ ապակիով ևն որևէ բանի մակերեսը բարակ շերտով տաշել (հարթելու՝ ողորկելու համար) ◆ Վարպետը խարտոցով տափակ մետաղաձողն էր քերում:
  2. նույն եղանակով որևէ բանի մակերևույթից մի բան հեռացնել (ջնջել, վերացնել, պոկոտել ևն) ◆ Պարսիկներն սկսեցին քերել մատյանների ծաղկած էջերը, ոսկեզօծումները, ներկերը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. սրբել, մաքրել ◆ Մայրն էր գոմը քերում, եզները ջրում։ (Հ. Ճուղուրյան)
  4. քերծել, ճղել, թեթևակիորեն պատռել ◆ Քիչ մը ճակատը քերեց: «Երևանյան օրեր»
  5. մի բանի քսվելով՝ շփվելով՝ հպվելով անցնել ◆ Նիզակի ծայրը դիպավ իշխանի երկաթապատ կողքին, քերելով անցավ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  6. քսվելով քայքայել՝ փորել՝ մաշել ◆ Լեռան առվակներն են… քերել, մաշել կարծր քարերը։ (Ակսել Բակունց)
  7. քորել ◆ Գլուխը՝ մեջքը քերել:
  8. (փխբ․) քսվել մի բանի ◆ Մառախուղն է դանդաղ քերում ամեհի պատերը սենատի Եղիշե Չարենց
  9. (փխբ․) ձգվել՝ տարածվել մի բանի կողքով՝ մոտով ◆ Խճուղին քերում էր …ավերակների կողերը։ (Ժիրայր Ավետիսյան)
  10. (փխբ․) մի բանի մոտով՝ կողքով անցնել՝ գնալ ◆ Նավով քերում էինք Իտալիայի ափերը։ (Հրաչյա Աճառյան)
  11. (փխբ․) մաքրել, թափ տալ ◆ Սին տենչերի փոշին մեր խոհերից քերենք: Եղիշե Չարենց
  12. (փխբ․) քոր գալու անախորժ զգացում առաջացնել ◆ Լեզուն՝ կոկորդը քերել:
  13. (փխբ․) հազալով կոկորդը մաքրել
  14. (փխբ․) փորագրել
  15. (փխբ․) խոսքով շոշափել, խոսքի առարկա դարձնել ◆ Նորա առտնին պարագաները քերեց ատամները որևէ բանի քսելով
  16. ատամները մաքրել ու սրել ◆ Նրանք ժանիք են քերում:

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տաշել
  2. ջնջել, հեռացնել, պլոկել, քերթել
  3. տե՛ս մաքրել
  4. քերծել, ճղել, մաշել
  5. քայքայել
  6. տե՛ս քորել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել