քրտինք
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɾtiŋkʰ]
վանկեր՝ ք(ը)ր•տինք
Ստուգաբանություն խմբագրել
- հատուկ ենթամաշկային գեղձերից արտադրվող թափանցիկ հեղուկ, որ մաշկի ծակոտիներից դուրս է գալիս մանր կաթիլների ձևով
- քրտնելը
- ապակիների և նման առարկաների վրա գոլորշուց գոյացած հեղուկի բարակ շերտ (փխբ․)
- գետնից, լեռից և այլն բարձրացող գոլորշի (փխբ․)
- ծանր, տքնաջան աշխատանք ◆ սեփական քրտինքով վաստակել իր հացը (փխբ․)
- քրտինքի, աշխատանքի արդյունքը, աշխատանքով ձեռք բերած վաստակ ◆ Եվ այդ չարը… ավարում էր բեռ-բեռ քրտինք, արյուն հեղում առու-առու Վահագն Դավթյան (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
քիրտն (հնց․), քրտվանք, քրտունք
Արտահայտություններ խմբագրել
- քրտինք անել - չարաչար աշխատել
- քրտինք գալ - քրտնել
- քրտինք թափել - չարաչար աշխատել
- քչտինք կտրել - սաստիկ քրտնել
- քրտինքը ծեծել մեկի - ուրիշի վաստակը յուրացնել, կեղեքել, հարստահարել
- քրտինքը կոխել - նույնն է` քրտինք կտրել
- քրտինքը ուտել - վաստակը ուտել, վայելել
- քրտինքի մեջ կորչել - քրտինքով պատվել
- քրտինքի մեջ լողալ - քրտինքով պատվել
- քրտինք թափել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։