օծել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɔˈt͡sɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ օ•ծել 

Բայ

1. նբ․ օծանելիք քսել մարմնին, մակին ևն)
2. (փխբ․) տոգորել, համակրել
3. (եկեղ․) կառուցված եկեղեցու սեղանի տակի վեմ քարին օրհնված յուղ թափել
4. (եկեղ․) սբապատկերներին օրհնված յուղ քսել
5. (եկեղ․) երեխային մկրտելով մեռոն քսել ճակատին
6. (եկեղ․) ձեռնադրելով՝ գլխին օրհնած յուղ թափելով նվիրագործել կրոնական աստիճան՝ կոչում ձեռնադրլել
7. (փխբ․) (կտկ․) գիտական աստիճան՝ կոչում շնորհել

=== Հոմանիշներ ====

1. քսել, օծել (մարմնին՝ մաշկին օծանելիք ցողելը)
2. տե՛ս մկրտել
3. տե՛ս մեռոնել
4. տե՛ս ձեռնադրել
5. տե՛ս թագադրել
6. տե՛ս նվիրագործել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։