Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ օ•կու•պա•ցիա

Ստուգաբանություն

լատ. occupatio, զավթում

որևէ պետության կողմից օտար տերիտորիայի զինված գրավումը, զինագրավում
(աշխգր․) միջազգային իրավունքում՝ մի պետության տերիտորիայի կամ դրա մի մասի ժամանակավոր գրավում այլ պետության զինված ուժերի կողմից
(դիվ․) պետության զինված ուժերի կողմից մեկ այլ պետության տարածքի կամ դրա մի մասի ժամանակավոր բռնի զավթում՝ առանց այդ տարածքի հանդեպ ինքնիշխան իրավունքների ձեռքբերում

զինագրավում, բռնագրավում, բռնազավթում, զավթում (որևէ պետության կողմից ուրիշի տարածքը բռնագրավելը)

Բաղադրյալ բառեր
օկուպացիոն օկուպացնել օկուպացվել օկուպացում

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։