օյին

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɔˈjin]

վանկեր՝ օ•յին 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ օսմաներեն «اویون»‎ (օյուն)-ից։ Հմմտ․ ադրբեջաներեն «oyun» (օյուն), բաշկիրերեն «уйын» (ույըն), թուրքերեն «oyun» (օյուն), ղրղզերեն «оюн» (օյուն), յակուտերեն «оонньуу» (օօննյուու), ուզբեկերեն «oʻyin» (օյին), ույղուրերեն «ئويۇن‎» (օյուն), չուվաշերեն «вӑйӑ» (վա̈ յա̈ ), տուվիներեն «оюн» (օյուն)։

Գոյական

1. (գվռ․) կատակերգություն
2. հնարք
3. (նորբ․) չարաճճի արարք, հնարք, կատակերգություն

Հոմանիշներ

1. արարք
2. խաղ, զվարճանք
3. փորձանք, պատուհաս, գլխացավանք

Արտահայտություններ

1. օյին խաղալ մեկի գլխին - մեկի նկատմամբ չարաճճի խաղ խաղալ, գլխացավանք բերել մեկի գլխին
2. օյին լինել - փորձանք լինել, իրավիճակը անտեղի բարդացնել

Բաղադրյալ բառեր
օյինբազ օյինբազություն

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։