արարք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈɾɑɾkʰ]
վանկեր՝ ա•րարք
Գոյական
- արած, կատարած գործ, տե՛ս արարմունք
- (ժղ․) սխրագործություն
- (հնց․) գույք
- (բրգ․) գործողություն՝ դիտարկված նրա պրակտիկ բովանդակության և ձեռք բերված արդյունքի տեսակետից (ինչ է օբյեկտիվորեն կատարել մարդը, ինչ փոփոխություններ է մտցրել նա սոցիալական իրականության մեջ )
Հոմանիշներ
խմբագրելարարմունք, վարմունք, գործելակերպ, վարքուբարք, գործ
Արտահայտություններ
խմբագրել- արարքով մարդ - գործունյա, կարող մարդ
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։